Metalurgia jest dziedziną nauki, która zajmuje się badaniem własności fizycznych i chemicznych substancji metalicznych. Jest także znana jako technologia sposobu funkcjonowania metali i jest powszechnie znana w naukach stosowanych.
Ludzie zajmowali się metalurgią po raz pierwszy już w V i VI tysiącleciu przed naszą erą. Dowody pracy rzemieślników można znaleźć w muzeach na całym świecie. Najczęstszą substancją używaną do produkcji była miedź. To naturalnie z tego metalu wytwarzane były w praktyce wszystkie dawne narzędzia. Niektóre badania potwierdzają, iż nauka metalurgii znana była w trzecim tysiącleciu w Portugalii i Hiszpanii. Sporo śladów ówczesnej działalności rzemieślników zostało w Stonehenge w Wielkiej Brytanii. Choć daty, w których ludzie próbują nakreślić precyzyjny czas są niespójne, zostaje jeden fakt: metalurgia jest gałęzią nauki, która używana przez tysiące lat do dzisiaj zostaje niesłychanie ważna.
Bliski Wschód jest obszarem majętnym w zasoby. Jednym z nich są metale jak srebro, żelazo, miedź i cyna (wiele z nich użytkowanych jest do celów wojskowych). Metal był doniosłym zasobem, z którego wytwarzano miecze, tarcze, włócznie i wozy. Mówiono, że miecze wywodzą się z nieba, bowiem oryginalnie żelazo było wydobywane z meteorytów, które spadły z wysokości. Ostatecznie ludzie nauczyli się optymalizować procesy metalurgiczne. Wiedza jak zjednoczyć dwa metale przyzwoliła wytwarzać bardziej trwałą broń.
Żelazo pozostało ponownie wyodrębnione z rudy przez Hetytów rozpoczynając „erę żelaza”. Poprzez lata optymalizowano metalurgię poprzez co obecnie jest szeroko wykorzystywana na całym świecie.
Istnieje wiele dowodów na to, iż metalurgia była użytkowana w Chinach jeszcze przed tym jak kraje zachodu nauczyły się udoskonalać własne rzemiosło. Rękodzieła jak kucie i wydobywanie metali było nadzwyczaj zaawansowane w krajach takich jak Rzym. Rzymianie byli wystarczająco zaawansowani, aby wydajnie rozwijać tą sferę przed innymi.