Nowe odkrycia archeologiczne pokazują, że ludzie używali metali od okresu neolitu, a ich obróbka zaczęła się około ośmiu tysięcy lat przed naszą epoką. Jest to znacznie więcej niż wyłącznie domniemanie. W rzeczywistości, proste artefakty sięgające dziewiątego tysiąclecia przed naszą erą ostatnio pozostały odkryte w Azji Mniejszej.
Wydaje się, że Hetyci z górskiego terenu dzisiejszej Turcji nie byli pierwszymi zajmującymi się hutnictwem jak to dawniej myślano. W rzeczywistości odziedziczyli oni doświadczenie w metalurgii od wcześniejszych cywilizacji tego regionu.
Pierwsze metale jakie były użytkowane przez ludzi to złoto i miedź. Jest to zrozumiałe, gdyż oba są względnie łatwe do wydobycia i obróbki za pomocą prostych urządzeń. Ze względu na miękkość i elastyczność, złoto użytkowane jest przeważnie do celów ozdobnych. Miedź jako najbardziej wytrzymała służyła do wytwarzania grotów, tarcz, grzebieni i innych koniecznych przedmiotów, do których miękkie złoto się po prostu nie nadawało.
Nie ma pewności jak wcześniej odkryto możliwość wytapiania metali. Surowa miedź jest krucha i może pękać, ale po podgrzaniu staje się giętka i urabialna.
Gdy człowiek zaczął wykorzystywać metali, można było odnaleźć sporo czystego metalu i nad nim pracować. Gdyż popyt rósł, kopanie w głębi ziemi stało się koniecznością. Jednakże wydobywany metal był znacznie zanieczyszczony. Eksperymentowanie ze sposobami wydobywania metali z rud i mieszania ich z innymi doprowadziło do pierwszych praktyk metalurgii.